Herman Tulp (1955) voltooide in 1980 zijn opleiding aan ABK Minerva in Groningen. Hij werd bekend met kleine, intieme stillevens. Deze zijn sober en kleurig . Vaak zijn enkele voorwerpen geplaatst op verweerd hout. Fruit zorgt voor het kleuraccent, de telkens terugkerende ovaal van een kommetje voor evenwicht in de compositie. Daarnaast treedt hij steeds meer op de voorgrond met schilderijen waarin de vrouw centraal staat. Dit zijn magisch-realistische werken, geschilderd in heldere kleuren. De afgebeelde vrouwen zijn kwetsbaar én sterk. Ze bevinden zich in landschappen of duistere ruimten, waar de tijd zijn sporen heeft achtergelaten. Toch is er steeds een element aanwezig dat refereert aan licht, warmte, een uitweg. Treinen hebben de kunstenaar altijd geboeid. Dit heeft als resultaat een serie werken waarin de absurde kleurvlek van de hedendaagse trein contrasteert met onwezenlijke landschappen.